
Why The Sabbath
ทำไมต้องสะบาโต
เทศกาลแรกที่มนุษย์รักษาคือเทศกาลอะไร? คุณอาจนึกถึงเทศกาลปัสกาแรกที่อิสราเอลเฉลิมฉลองในช่วงเวลาของการอพยพ (อพยพ 12:1-4) แต่เราต้องย้อนไปในอดีตอีกไกล เพียงไม่กี่ชั่วโมงหลังจากที่พวกเขาถูกสร้างขึ้น อาดัมและเอวาได้รักษาเทศกาลแรกนี้: วันสะบาโต! อ่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ในปฐมกาล 2:1-3
“ฟ้าสวรรค์และแผ่นดิน และสรรพสิ่งทั้งสิ้นที่มีอยู่ในนั้นก็ถูกสร้างเสร็จ วันที่เจ็ด พระเจ้าก็เสร็จงานของพระองค์ที่ทรงทำมานั้น ในวันที่เจ็ดนั้นก็ทรงหยุดพักจากการงานทั้งสิ้นของพระองค์ที่ได้ทรงกระทำ พระเจ้าจึงทรงอวยพรวันที่เจ็ด ทรงตั้งไว้เป็นวันบริสุทธิ์ เพราะในวันนั้นพระองค์ทรงหยุดพักจากการงานทั้งปวงที่พระเจ้าทรงเนรมิตสร้างและทรงกระทำ”
ทำไมพระยาห์เวห์จึงสั่งให้ผู้คนรักษาสะบาโต (เลวีนิติ 23:2-3)?
พระคัมภีร์ชี้ให้เห็นว่าวันสะบาโตเป็นเครื่องหมายการระบุ (อพยพ 31:13) แต่ทำไมมันจึงระบุได้? ใครคือผู้ที่ถูกระบุ? ทำไมจึงต้องมีการระบุใครสักคน? แทบทุกคนเคยได้ยินเกี่ยวกับวันสะบาโต มีหลายความคิดเห็นเกี่ยวกับความถูกต้องในการรักษาสะบาโตในวันที่เจ็ด เพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ว่าทำไมพระยาห์เวห์จึงให้วันนี้แก่เรา คุณสามารถอยู่ในกลุ่มคนส่วนน้อยที่มีความรู้ที่เข้าใจวัตถุประสงค์ที่ยอดเยี่ยมของวันสะบาโตของพระยาห์เวห์
📌การหยุดพัก หมายความว่าอะไร?
ในวันที่เจ็ดของสัปดาห์การทรงสร้าง พระยาห์เวห์ได้กำหนดให้มีวันสะบาโต “พระองค์ทรงหยุดพัก” เราได้รับข้อมูลนี้ในปฐมกาล 2:1-3 คำในภาษาฮีบรู “หยุดพัก” คือ สะบาโต ให้เราจดไว้ในใจ
พระยาห์เวห์ทรงหยุดพักเพราะว่าทรงเหนื่อยหรือ? อิสยาห์ 40:28 กล่าวว่า “พระยาห์เวห์ไม่ทรงอ่อนเปลี้ยหรือเหน็ดเหนื่อย” ดังนั้น พระยาห์เวห์จึงไม่ได้หยุดพักเพราะทรงเหนื่อย คำนี้อาจจะมีความหมายอื่น
ในอิสยาห์ 14:4 เราจะพบคำว่า สะบาโต อีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้แปลว่า “หยุด” ตอนนี้มาดูที่อพยพ 31:17 ซึ่งคำว่า สะบาโต ก็ปรากฏอยู่เช่นกัน การแปลของพระคัมภีร์เวอร์ชั่นคิงเจมส์ แสดงให้เห็นว่า “พระองค์ทรงพัก” ในขณะที่ฉบับขยายความกล่าวว่า “พระองค์ทรงหยุด”
ไม่ พระยาห์เวห์ไม่ได้พักเพราะความเหนื่อยล้า พระองค์หยุดจากการทำงานของการสร้างทางกายภาพ ทรงเสร็จสิ้นการปรับโครงสร้างโลกและการสร้างชีวิตใหม่บนโลกนี้ ทรงหยุดการสร้างทางกายภาพแต่สิ่งนี้หมายความว่าพระยาห์เวห์ไม่ได้ทำอะไรในวันที่ 7 หรือไม่? ตรงกันข้าม!
📌รับความสดชื่นในวันสะบาโต
สังเกตตอนจบของอพยพ 31:17 “ในวันที่เจ็ด ทรงหยุดพักและหย่อนพระทัย” คำภาษาฮีบรูสำหรับ “สดชื่น” คือ naphash ซึ่งพบเพียงสามครั้งในพันธสัญญาเดิม โดยมีการอ้างอิงอื่นใน 2 ซามูเอล 16:14 ซึ่งกษัตริย์ดาวิดพักผ่อนเอาแรง และในอพยพ 32:12 ซึ่งพระยาห์เวห์บอกว่าลูกจ้างของชาวอิสราเอลควรจะ “หยุดพัก” ในวันสะบาโตด้วย
ดัชนีคำในบริบทฮีบรู-ละตินของหนังสือซาโลมอน มานเดลเคิร์น (Solomon Mandelkern’s Hebrew-Latin concordance) ให้ความหมายสองอย่างสำหรับคำว่า naphash ความหมายแรกหมายถึงการหายใจ (เช่น ในการช่วยหายใจเทียม) หรือการหายใจ ความหมายที่สองคือการสร้างใหม่
พระยาห์เวห์ได้ตั้งวันสะบาโตเพื่อ: 1) การหยุดพักจากการทำงานทางกายภาพ และ 2) การเน้นการฟื้นฟูฝ่ายจิตวิญญาณ กล่าวอีกนัยหนึ่ง วันเสาร์ คือ “การหายใจทางจิตวิญญาณ” มันคือวันแห่งการฟื้นฟูและรับความสดชื่นจากพระยาห์เวห์ เราควรหยุดกิจกรรมที่เป็นกิจวัตรประจำวันและรับการฟื้นฟูจิตใจของเราในพระฉายของพระยาห์เวห์ วันนี้ทำให้เราฟื้นฟูจากหกวันที่ผ่านมาและเตรียมเราให้พร้อมเผชิญกับหกวันข้างหน้า
ในวันสะบาโตดั้งเดิม พระยาห์เวห์ได้สอนอาดัมและเอวาเกี่ยวกับการใช้ชีวิต วิธีการพัฒนาลักษณะนิสัยที่บริสุทธิ์และชอบธรรม พระองค์เตรียมพวกเขาสำหรับความท้าทายของสัปดาห์ที่จะมาถึง แต่เมื่อเผชิญกับความท้าทายนั้น อาดัมและเอวาล้มเหลว! เราต้องรู้ว่าเป็นเพราะอะไร
📌เครื่องหมายของการทรงสร้างจิตวิญญาณ
พระยาห์เวห์สั่งให้ประชากรของพระองค์รักษาวันสะบาโตตลอดไปเพื่อเป็นสัญลักษณ์ว่าพระองค์คือผู้สร้างทุกสิ่ง (อพยพ 31:17, 20:11)
แต่จงจำไว้ว่าวันสะบาโตยังเป็นเทศกาลอีกด้วย (เลวีนิติ 23:2-3) โคโลสี 2:16-17 กล่าวว่าวันสะบาโต…เป็นเพียงเงาของสิ่งที่มาในภายหลัง หรือพูดอีกนัยหนึ่งก็คือ มันเป็นการบอกถึงเหตุการณ์ในอนาคต ดังนั้นวันสะบาโตไม่เพียงแต่เป็นเครื่องหมายของการทรงสร้างในอดีต แต่ยังเป็นเครื่องหมายของการทรงสร้างในอนาคตด้วย
สิ่งทรงสร้างในอนาคตนี้คืออะไร? มันไม่ได้น้อยไปกว่าการทรงสร้างสิ่งที่มีจิตวิญญาณที่มีลักษณะอันชอบธรรมของพระยาห์เวห์ พระผู้สร้างของเราได้ทำสิ่งนี้อย่างไร? ส่วนหนึ่งผ่านบัญญัติข้อที่สี่ ซึ่งบอกเราให้หยุดจากการทำงานในโลกนี้ และในวันสะบาโต ให้สร้างลักษณะแบบพระองค์ แทนที่จะเป็นกิจกรรมในโลกนี้ เพื่อเป็นผลแรกของสิ่งทรงสร้างของพระองค์—การทรงสร้างทางจิตวิญญาณของพระยาห์เวห์—เราจะต้องหยุดจากความสกปรกโสมมทั้งหมดและถูกสร้างขึ้นใหม่ให้เป็นไปตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ (ยากอบ 1:18)
ในพันธสัญญาสำคัญเกี่ยวกับวันสะบาโตทั้งหมดในอพยพ 31, พระยาห์เวห์ได้เน้นย้ำถึงจุดประสงค์ในการทรงสร้างทางจิตวิญญาณในข้อ 13 อย่างชัดเจน: “วันสะบาโต เป็นหมายสำคัญ…ว่าเราคือยาห์เวห์ ผู้ชำระเจ้าทั้งหลายให้บริสุทธิ์
การทำให้บริสุทธิ์หมายถึงการจัดสรรเพื่อวัตถุประสงค์พิเศษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน เอเฟซัส 5:26-27 พูดถึงการทำให้บริสุทธิ์ในลักษณะที่มีการชำระล้างโดยพระวจนะของพระยาห์เวห์เพื่อที่คุณจะไม่มีจุดด่างหรือริ้วรอยในลักษณะชีวิตของคุณ
วันสะบาโตเป็นหลักฐานเพิ่มเติมว่าพระยาห์เวห์กำลังชำระเราให้พ้นจากวิถีทางโลกและสร้างลักษณะที่สมบูรณ์แบบของพระองค์ในตัวเรา สำหรับผู้เชื่อแท้ วันสะบาโตเต็มไปด้วยการงานทางจิตวิญญาณที่สำคัญซึ่งช่วยให้เราพัฒนาคุณลักษณะและเข้าใกล้พระยาห์เวห์มากขึ้น: การอธิษฐาน การศึกษาพระคัมภีร์และการใคร่ครวญ การเข้าร่วมพันธกิจ (ฮีบรู 10:25) ที่ได้รับการดูแลจากพันธกิจของพระยาห์เวห์และการสามัคคีธรรมกับผู้ที่มีความคิดแบบเดียวกัน
เมื่อพระยาห์เวห์ส่งบัญญัติสิบประการจากภูเขาซีนายมาด้วยฟ้าร้อง พระองค์ทรงสำแดงวันสะบาโตให้เป็นเครื่องเตือนความจำว่าพระองค์ได้ทรงนำอิสราเอลออกจากอียิปต์ (เฉลยธรรมบัญญัติ 5:15) อียิปต์เป็นสัญลักษณ์ของบาป (วิวรณ์ 11:8) สำหรับอิสราเอลฝ่ายวิญญาณในปัจจุบัน วันที่เจ็ดจึงมุ่งเน้นการทำงานอย่างกระตือรือร้นในด้านจิตวิญญาณในการออกจากบาปและการเติมเต็มด้วยคุณลักษณะอันชอบธรรมของพระยาห์เวห์อย่างเต็มที่มากขึ้น
วันนี้เตือนให้เรารู้ว่าเราต้องออกจากโลกนี้ (วิวรณ์ 18:4) – เพื่อแยกตัวออกจากสิ่งที่ไม่บริสุทธิ์ทางจิตวิญญาณและเตรียมตัวเข้าร่วมครอบครัวของพระยาห์เวห์ (2 โครินธ์ 6:17-18)
📌วันสะบาโตยังมีผลอยู่หรือไม่?
วันเสาร์บางครั้งถูกเรียกว่า “วันสะบาโตของยิว” แต่เป็นเพียงชาวยิวหรือที่ถูกกำหนดให้สร้างลักษณะอันศักดิ์สิทธิ์? แน่นอนว่าไม่ใช่
มนุษย์ทุกคนเสื่อมจากพระสิริของพระยาห์เวห์ (โรม 3:23) ดังนั้นทุกคนจึงต้องการวันสะบาโต นั่นคือเหตุผลที่พระเมสสิยาห์กล่าวว่าวันสะบาโตถูกสร้างขึ้นเพื่อมนุษย์ (มาระโก 2:27) เราทุกคนต้องการวันสะบาโตเพื่อเติบโตทางจิตวิญญาณ แม้กระทั่งพระเมสสิยาห์ก็เติบโตและเรียนรู้และถูกทำให้สมบูรณ์มากขึ้นโดยการเชื่อฟังบัญญัติของพระยาห์เวห์ (ฮีบรู 5:8-9)
ใช่ วันสะบาโตเป็นของทุกคน ทุกที่ ทุกเวลา บางคนยืนยันว่าบัญญัติของพระยาห์เวห์ โดยเฉพาะวันสะบาโต ถูก “ตอกตะปูไว้ที่ต้นไม้ไปแล้ว” ในช่วงเวลาของการตรึง แต่ความเป็นจริงตรงกันข้าม การสิ้นพระชนม์และการคืนพระชนม์ของพระเมสสิยาห์เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้มีผู้คนมากขึ้นกว่าเดิมได้รับการเรียกสู่ความเข้าใจทางจิตวิญญาณและการเปลี่ยนความเชื่อ (กิจการ 2:37-39)
หลังจากการฟื้นคืนพระชนม์ ยาห์ชัวได้กล่าวว่า พระองค์จะอยู่กับผู้ที่ติดตามพระองค์เสมอ คือผู้ที่รักษาและสอนบัญญัติของพระยาห์เวห์และกำลังเติบโตไปสู่ความสมบูรณ์ทางจิตวิญญาณ (มัทธิว 28:19)
นอกเหนือจากนี้ ยาห์ชัวเปิดเผยว่า: “อย่าคิดว่าเรามาล้มเลิกธรรมบัญญัติและคำของบรรดาผู้เผยพระวจนะ เราไม่ได้มาล้มเลิก แต่มาทำให้สมบูรณ์ทุกประการ เพราะเราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า จนกว่าฟ้าและดินจะล่วงไป แม้อักษรที่เล็กที่สุด หรือขีด ขีดหนึ่ง ก็จะไม่มีวันสูญไปจากธรรมบัญญัติ จนกว่าทุกสิ่งจะเกิดขึ้น เพราะฉะนั้น ใครทำให้ข้อเล็กน้อยเพียงข้อหนึ่งในพระบัญญัตินี้ มีความสำคัญน้อยลง และสอนคนอื่นให้ทำอย่างนั้นด้วย คนนั้นจะได้ชื่อว่าเป็นผู้เล็กน้อยที่สุดในแผ่นดินสวรรค์ แต่ใครที่ประพฤติและสอนตามธรรมบัญญัติ คนนั้นจะได้ชื่อว่าเป็นใหญ่ในแผ่นดินสวรรค์ (มัทธิว 5:17-19)
ข้อเท็จจริงคือ วันสะบาโตนั้นมีข้อผูกพันมากขึ้นนับตั้งแต่ที่ยาห์ชัวสิ้นพระชนม์ มากกว่าสมัยในพันธสัญญาเดิม ให้เรามาเข้าใจมากขึ้น เมื่อพระวิญญาณบริสุทธิ์ถูกประทานในวันเพนเทคอส (Pentecost) พระยาห์เวห์ได้จัดตั้ง Cingregation ของพระองค์ขึ้น ตั้งแต่เวลานั้นเป็นต้นมา พระองค์ได้ให้โอกาสกับประชากรที่ถูกเรียกออกมา ( called-out) ของพระองค์ในการเริ่มกระบวนการสร้างทางจิตวิญญาณที่นำไปสู่ชีวิตนิรันดร์
นี่คือความหมายที่สมบูรณ์ของการรักษาวันที่เจ็ดให้บริสุทธิ์ ตามพันธสัญญาเกี่ยวกับวันสะบาโตในสมัยพันธสัญญาเดิม บุคคลที่จงใจทำให้วันบริสุทธิ์นี้เป็นมลทินจะต้องถูกลงโทษถึงตาย (อพยพ 31:14) ฟังดูโหดร้ายและรุนแรงหรือไม่?
พระยาห์เวห์กำลังให้คำเตือนที่สำคัญกับเรา นั่นคือเหตุผลที่เหตุการณ์ในพันธสัญญาเดิมถูกบันทึกไว้ (โรม 15:4)! ผู้ที่ตั้งใจและท้ายที่สุดปฏิเสธแผนการช่วยให้รอดของพระยาห์เวห์ คือผู้ที่ไม่ยอมเลิกจากวิถีของโลกและผู้ที่จะไม่พัฒนาคุณลักษณะที่ดีงามชอบธรรมจะถูกพระยาห์เวห์เตือน
พวกเขาปล่อยให้พระยาห์เวห์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากให้พวกเขาตายครั้งที่สองในบึงไฟ (วิวรณ์ 20:14-15) พระยาห์เวห์ประทานบัญญัติของพระองค์ให้เพื่อถือรักษา มีพระพรมหาศาลหากคุณรักษาบัญญัติ แต่ชะตากรรมที่น่าสะพรึงกลัวรอคุณอยู่หากคุณไม่ถือรักษา วิถีของพระยาห์เวห์คือการถือรักษาอย่างจริงจัง
เพลงสดุดีวันสะบาโต
“เพลงสำหรับวันสะบาโต” เป็นหัวข้อของเพลงสดุดีบทที่ 92 ขณะนี้คุณสามารถเริ่มเข้าใจความเกี่ยวข้องของข้อความวันสะบาโตที่ไม่ธรรมดานี้ได้แล้ว
“ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระราชกิจของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก” (ข้อ 5) สิ่งเหล่านี้ไม่ได้หมายถึงการงานทางกายภาพในหกวันของการทรงสร้าง แต่ยังรวมถึงการงานแห่งการทรงสร้างทางจิตวิญญาณที่สรุปในคำสั่งสำหรับวันสะบาโต เพลงสดุดีนี้เปิดเผยถึงผลลัพธ์สูงสุดของชีวิตมนุษย์ว่าจะเป็นอย่างไร
ผู้ทำความชั่วที่ได้ปฏิเสธวิถีชีวิตของพระยาห์เวห์อย่างจงใจจะถูกทำลายเป็นนิตย์ (ข้อ 7) นี่คือการตอบสนองต่อข้อที่ระบุในอพยพ 31:14 คือ ความตายครั้งที่สอง คนชอบธรรมคือผู้ที่ได้หยุดจากหนทางของโลกและได้สร้างตนเองในลักษณะอันศักดิ์สิทธิ์ของพระยาห์เวห์จะงอกงามและถูกปลูกไว้ในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ (สดุดี 92:12-13)
พวกเขาจะถูกเปลี่ยนเป็นสิ่งมีชีวิตฝ่ายวิญญาณและเข้าไปในพระวิหารของพระยาห์เวห์ คือครอบครัวของพระองค์ในวันที่พระเมสสิยาห์เสด็จมาครั้งที่สอง!
“พวกเขายังออกผลเมื่อแก่แล้ว” (ข้อ 14) พวกเขาจะมีชีวิตนิรันดร์ ผลิดอกออกผลและเปล่งประกายในผลของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ซึ่งเป็นลักษณะที่บริสุทธิ์และชอบธรรม บัญญัติสำหรับวันสะบาโตแสดงให้เห็นว่าคุณสามารถกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบและเป็นบริสุทธิ์ได้! นั่นคือเหตุผลว่าทำไมคุณต้อง “ระลึกถึงวันสะบาโต ถือเป็นวันบริสุทธิ์” (อพยพ 20:8)
Congregation of YHWH, Thailand ชุมชนของพระยาห์เวห์ แห่งประเทศไทย
ขออภัยในความผิดพลาด ทางเราได้ทำการแก้ไขการจัดเรียนหน้าในหนังสือ The gates of hell shall not prevail against her ให้ถูกต้องแล้ว