วิธีการอ่านออกเสียงพระนาม YHWH โดย ดอน เอสโพซิโต้

       ราว 7,000 ครั้งที่นักแปลแปลข้อความต้นฉบับภาษาฮีบรูไปเป็นภาษาอังกฤษโดยถอดพระนามศักดิ์สิทธิ์ของ
พระผู้สร้างของเรา YHWH ออกไปและแทนที่ด้วยคำว่า God หรือ Lord
พระบิดาทรงบอกเราว่าพระนามส่วนตัวของพระองค์ที่ใช้ตลอดนิรันดร์กาลนั้นทรงนามว่าอะไร

(อพยพ 3:15) และเอโลฮิมจึงตรัสกับโมเสสอีกว่า “เจ้าจงกล่าวแก่ชนชาติอิสราเอลดังนี้ว่า ‘พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของพวกท่าน คือพระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ ทรงใช้ให้ข้าพเจ้ามาหาพวกท่าน’ นี่เป็นนามของเราตลอดไปเป็นนิตย์ และนี่คือวิธีจดจำเราตลอดทุกชั่วชาติพันธุ์

       บัญญัติข้อที่ 3 บอกเราอีกว่า “ห้ามใช้พระนามพระยาห์เวห์เอโลฮิมของเจ้าไปในทางที่ผิด” คำว่า ไปในทางที่ผิด หมายถึง เปลี่ยนแปลง ทำให้ไม่ถูกต้อง หรือทำให้เป็นคำทั่วไป

       หากเป็นลูกก็จะเห็นว่าพระนามส่วนตัวของ YHWH หรือในภาษาฮีบรูคือตัวอักษรโยด (י), เฮห์ (ה), วาฟ (ו), เฮห์ (ה) ถูกถอดออกไปราว 7,000 ครั้งและการแทนที่ด้วยตำแหน่งทั่วไป เช่น Lord หรือ God เป็นการละเมิดบัญญัติข้อที่ 3 โดยสิ้นเชิง

       คำถามต่อไปของเราก็คือ แล้วเราจะออกเสียงพระนาม YHWH อย่างไร? หลังจากการตกไปเป็นเชลยที่บาบิโลน รับไบรู้สึกว่า
พระนามนี้ศักดิ์สิทธิ์เกินกว่าที่จะเอ่ยออกมาและเริ่มต้นซ่อนการออกเสียงตามหลักสัทศาสตร์ของพระนาม YHWH คัมภัร์ทัลมุดบอกเราว่า
พวกเขายังเขียนพระนามให้ผิดเพื่อที่ว่าหากใครมาอ่านจะได้ไม่ออกเสียงพระนามนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจ

       สิ่งที่พวกเขาเริ่มทำคือนำสระจากคำว่า อโดนาย (เป็นคำภาษาฮีบรูที่หมายถึงพระเจ้า) และผนวกกับพยัญชนะ YHWH จึงได้ออกมาเป็นคำว่า เยโฮวาห์ (Jehovah) พวกเขาใช้แค่คำว่าเยโฮวาห์ เพื่อจะได้ไม่มีใครออกเสียงได้ถูก คุณจะเห็น ได้อย่างง่ายดายเลยว่า เยโฮวาห์ ไม่ใช่การออกเสียงพระนามศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกต้องเพราะในภาษาฮีบรูไม่มีตัวอักษร “J” และ
ในภาษาฮีบรูคำว่า “โฮวาห์” มาจาก Strong’s Concordance#1943 หมายถึง ทำลาย หรือ ความชั่วร้าย พระนามของ พระบิดาบนสวรรค์ไม่ใช่การทำลายหรือความชั่วร้าย นอกจากนี้ Jehovah หรือ Yehovah ไม่มีทางเป็นไปตามหลักไวยากรณ์ภาษาฮีบรูได้เลย กรุณาไปดู
อ้างอิงต่าง ๆ ในส่วนท้ายของบทความนี้

       ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับการออกเสียงพระนาม YHWH ที่มีเมื่อไม่นานมานี้คือ ยาฮัว (Yahuah) ในภาษาฮีบรู ตัววาฟ (ו) สามารถเป็นได้ทั้งพยัญชนะหรือสระ แต่เป็นทั้งสองอย่างพร้อมกันไม่ได้ ดังนั้น การออกเสียงพระนาม YHWH ว่า ยาฮัว คือการที่คุณใช้ตัววาฟ (ו) ตัวแรก เป็นสระ แล้วจากนั้นนำอีกตัวมาเติมเป็นสระต่อจากตัวแรก มันขัดแย้งกับ กฎไวยากรณ์ของภาษาฮีบรูมีการโต้แย้งการใช้ชื่อยาฮัว เพราะชื่อ ยาฮูดาห์ (คำเรียก ยูดาห์ ในภาษาฮีบรู) มีตัวอักษรเหมือนกับ YHWH แต่เพิ่ม ตัวดาเล็ต (ד) เข้ามา ดังนั้น จึงมีบางคนคิดว่า แค่ตัดดาเล็ต (ד) ออกไปก็จะเป็นวิธีที่คุณใช้ออกเสียงคำว่า YHWH

       ภาษาฮีบรูไม่ได้มีแนวทางแบบนี้ และมันขัดแย้งกับกฎไวยากรณ์ของภาษาฮีบรู ในภาษาฮีบรู ทุกคำจะย้อนกลับไปที่ 2-3 รากตัวอักษร และจากนั้นจะดูจุดกำกับเสียงสระ

       ดังนั้น ถึงแม้ว่าในภาษาอังกฤษจะดูเผิน ๆ เหมือนว่า YHWH คือ ยาฮูดาห์ที่ไม่มีดาเล็ต (ד) แต่ในภาษาฮีบรูมันไม่ได้มาจากรากศัพท์เดียวกันด้วยซ้ำ ค้นดูสิ่งนี้ด้วยตนเอง ใน Strong’sconcordance ยาฮูดาห์คือหมายเลขศัพท์ 3063 และมาจากรากศัพท์ 3034 ยาดาห์ (Yadah): โยด (י), ดาเล็ต (ד), เฮห์ (ה) ในขณะที่พระนาม ยาห์เวห์ คือ Strong’s 3068 และมาจากรากศัพท์ 1961 ฮายาห์ (Hayah) หรือในภาฮีบรูคือ เฮห์ (ה), วาฟ (ו), เฮห์ (ה) ดังนั้น คุณจะเห็นได้เลยว่า ทั้งสองคำนี้ ไม่ได้มาจากรากศัพท์เดียวกันด้วยซ้ำ และจะไม่มีการนำกฎของการตัดตัวดาเล็ต (ד) มาใช้แล้วเกิดการออกเสียงเป็นคำใหม่ นอกจากนี้ ยังมีการถกเถียงกันเนื่องจากมีบางชื่อในภาษาฮีบรูลงท้ายด้วยคำว่า “ยาฮู (Yahu)” เช่น เอลียาฮู (Eliyahoo) นั่นคือพระนามของพระยาห์เวห์ต้องเริ่มต้น ด้วยยาฮู แล้วเพิ่มพยางค์ต่อท้ายด้วยคำว่า “อาห์ (ah)” พูดอีกครั้งว่า ใครที่คิดเช่นนี้ก็ไม่ได้เข้าใจภาษาฮีบรูและไวยากรณ์ภาษาฮีบรูจริง ๆ

       มีข้อความอ้างอิงในพระคัมภีร์หลายข้อที่กล่าวถึงพระบิดาบนสวรรค์ของเราแค่ด้วยคำว่า “ยาห์ (Yah)”

(อิสยาห์ 12:2) ดูสิ เอลคือ ย‘ชัว* (ความรอดของข้าพเจ้า)! ข้าพเจ้าจะวางใจและไม่กลัว เพราะกำลังและบทเพลงของข้าพเจ้าคือ ยาห์ ยาห์เวห์ และพระองค์ทรงเป็น ย‘ชัว* ของข้าพเจ้าแล้ว

(สดุดี 118:14) พระยาห์เวห์ทรงเป็นกำลังและบทเพลงของข้าพเจ้า และพระองค์ทรงเป็น ย‘ชัว*ของข้าพเจ้า

       ในพระคัมภีร์ฉบับอารเมคเปชิตตา (Aramaic Peshitta) ซึ่งเป็นงานเขียนในพันธสัญญาใหม่ฉบับที่เก่าแก่ที่สุด มีการใช้รูปคำว่า มอรยาห์ (MarYah) ซึ่งหมายถึง YHWH ในส่วนที่เป็นพันธสัญญาเดิมเกือบ 7,000 ครั้ง มอรยาห์ หมายถึง องค์จอมเจ้านาย ยาห์ ยาห์เวห์เป็นนามสกุลซึ่งประกอบด้วยพระบิดา ยาห์ ยาห์เวห์และพระบุตร ยาห์ชัว ยาห์เวห์ พระนามย่อของพระบิดาคือ ยาห์ อย่างไม่มีข้อสงสัย แม้แต่ฮาเลลูยาห์ ซึ่งหมายถึง สรรเสริญยาห์ ก็ใช้พระนามย่อของพระองค์หรือยาห์

       ดังนั้น ไม่มีส่วนใดเลยในพระคัมภีร์ที่มีพระนามของพระบิดาบนสวรรค์ของเราในชื่อภาษาฮีบรูว่า ยาฮู

       แล้วชื่อ ยาฮู ที่อยู่ในชื่อต่าง ๆ เช่น เอลียาฮู มาจากไหน?

       ในภาษาฮีบรู คำสรรพนามถูกนับเข้าไปในการผันคำกริยา และ ยาฮู หมายถึง “พระองค์คือยาห์” เช่นเดียวกับการที่คุณพูดว่า “เอโลฮิม” ของเรา ในภาษาฮีบรู แทนที่จะใช้คำว่า ของเรา ซึ่งเป็นคำสรรพนามร่วมกับการใช้คำว่าเอโลฮิมซึ่งเป็นคำนาม คุณแค่พูดว่า เอโลฮีนู (Elohenu) ซึ่งหมายถึง เอโลฮิมของเรา

       ดังนั้น การมีคำว่า ยาฮู ต่อท้ายชื่อนั้นไม่ได้พิสูจน์อะไรเลยและแน่นอนว่าไม่สามารถใช้เป็นเหตุผลในการออกเสียงคำว่ายาฮัว (Yahuah) ได้ เพราะไม่ใช่ทุกชื่อที่ลงท้ายแบบนี้ ตัวอย่างเช่น เนฮะมียาห์ ซึ่งมีพระนามย่อที่ถูกต้องของยาห์อยู่ในนั้น

       ดังนั้น ส่วนของคำว่า ยาห์ ได้รับการยืนยันแล้ว 100% เรายังสามารถย้อนกลับไปดู ออริเกนนักประวัติศาสตร์แห่งศตวรรษที่ 2 และจะเห็นว่าเขาออกเสียงพยางค์ที่สองว่า “เวห์” (weh) อย่างชัดเจน เป็นการพิสูจน์จากประวัติศาสตร์อย่างมีหลักการอีกครั้งว่า ยาห์เวห์ เป็นการออกเสียงของทั้งชาวยิวและคริสเตียนในศตวรรษที่ 1 และศตวรรษที่ 2  นักเขียนคริสเตียนยุคแรก เช่น คลีเมนต์แห่งอเล็กซานเดรียในศตวรรษที่ 2 ใช้รูปคำเหมือนกับคำว่ายาห์เวห์ และ การออกเสียงตามหลักเตตราแกรมมาทอนไม่เคยสูญหายไปจริง ๆ ธิโอโดเรสแห่งไซปรัส (ศตวรรษที่ 5) กล่าวว่า ชาวสะมาเรียในยุคสมัยของเขาเอ่ยพระนามศักดิ์สิทธิ์ว่า ยาห์เวห์ อย่างชัดเจน 

       จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์และโบราณคดี ผมเชื่อว่าคำที่ใกล้เคียงที่สุดในการออกเสียงพระนามศักดิ์สิทธิ์ของ YHWH นั้นออกเสียงตามหลักสัทศาสตร์ว่า ยาห์เวห์

       ในปี ค.ศ. 1898 เอ.เฮ็ช. เซย์ซ ถอดอักษรแผ่นจารึกอักษรคูนิฟอร์ม 3 แผ่น ซึ่งมีอายุย้อนไปถึงสมัยของฮัมมูราบี โดยจารึกดังกล่าวมีใจความว่า “พระยาห์เวห์คือ เอโลฮิม” (ดูหนังสือคู่มือพระคัมภีร์ของเฮลีย์ หน้า 62) นอกจากนี้ ในจดหมายของลาคิชที่ถูกค้นพบในปี ค.ศ. 1938 ซึ่งมีอายุย้อนกลับไปถึงศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสต์ศักราช และยังเป็นงานเขียนภาษาฮีบรูที่เก่าแก่ที่สุดซึ่งมีการบันทึกพระนามศักดิ์สิทธิ์เอาไว้ นี่เป็นข้อพิสูจน์อีกครั้งว่า พระนามศักดิ์สิทธิ์ออกเสียงว่า ยาห์เวห์

       สิ่งที่น่าสนใจอย่างมากเกี่ยวกับจดหมายลาคิช ไม่ใช่แค่เพียงข้อเท็จจริงที่ว่า จดหมายเหล่านี้เขียนด้วยภาษาปาเลโอ-ฮีบรูโบราณ แต่ยังมี จุดกำกับเสียงสระ ซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยากมากในเอกสารโบราณ และจุดกำกับเสียงสระแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า การออกเสียง YHWH คือ ยาห์เวห์

       ต่อมาภายหลัง กลุ่มมาโซเรตก็พยายามทำพระคัมภีร์ที่มีข้อความต้นฉบับภาษาฮีบรูขึ้นมาใหม่ ตั้งแต่ประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 6 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 10 และแทนที่สระในพระนาม YHWH ด้วยเครื่องหมายสระในภาษาฮีบรูของคำว่า อโดนายหรือเอโลฮิม ด้วยเหตุนี้ ชื่อเยโฮวาห์ (YeHoWaH) (เป็นการเน้นคำว่า ของพวกเราทั้งหลาย) ซึ่งถูกประดิษฐ์ขึ้นมาจึงถือกำเนิดขึ้น ถึงแม้ว่า นักวิชาการคริสเตียนหลังยุคเรเนซองส์และช่วงการปฏิรูปใช้รูปคำว่าเยโฮวาห์สำหรับคำว่า YHWH แต่ใน ศตวรรษที่ 19 และศตวรรษที่ 20 นักวิชาการพระคัมภีร์เริ่มกลับมาใช้ยาห์เวห์ซึ่งเป็นรูปคำที่ถูกต้องอีกครั้ง นอกจากนี้ โจเซฟัสระบุอีกว่า การออกเสียง YHWH นั้นออกเสียงตามสัทศาสตร์เหมือนสระ 4 ตัว อี (EE) อาห์ (AHH) อูห์ (OOOH) เอ (AAA) คือ อี+อาห์ = ยาห์ และ อูห์+เอ = เวห์ ฉะนั้นเมื่อคุณ ออกเสียงตัวอักษร 4 ตัวพร้อมกันตามหลักสัทศาสตร์ มันจะออกเสียงเหมือนกับคำว่า ยาห์เวห์

       ตามคำกล่าวของรับไบซึ่งเป็นผู้ที่จงใจเขียนพระนามนี้ให้ผิด เพื่อไม่ให้เผลอพูดพระนามโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ พวกเขาจะเอ่ย พระนามปีละครั้งในวันลบมลทินบาปและคำนี้กล่าวได้เฉพาะมหาปุโรหิตที่จะต้องเป็นผู้เข้าไปในพระวิหาร แต่มาภายหลัง รับไบอนุมัติให้ชาวยิวทุกคนสามารถเอ่ยพระนามนี้ได้ แต่ได้เพียงปีละครั้งเท่านั้นและต้องหลังจากดวงอาทิตย์ตกดินช่วงสิ้นสุดวันลบมลทินบาป

       ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ผมจึงไปที่กำแพงร้องไห้ซึ่งเป็นสถานที่สำหรับประกอบพิธีนี้ ในขณะที่การลบมลทินบาปกำลังจะจบลง ผมได้ยินการออกเสียง YHWH อย่างชัดเจนว่า ยาห์เวห์ ซ้ำไปซ้ำมาเป็นเวลาประมาณ 5 นาที

       บางคนพยายามเชื่อมโยงพระนามพระยาห์เวห์กับเทพจูปิเตอร์เทียมเท็จด้วยความเข้าใจผิด เพราะ จูปิเตอร์ก็ถูกเรียกว่า IOUE ซึ่งสามารถออกเสียงตามหลักสัทศาสตร์ว่ายาห์เวห์ได้ ควรจะตั้งข้อสังเกตว่า คนต่างความเชื่อในสมัยโบราณมีเทพเจ้าหลายองค์และไม่ลังเลที่จะยอมรับเอาแนวคิดใหม่ ๆ เกี่ยวกับเทพเจ้าว่าเป็นพระเจ้า นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่ชาวโรมันข่มเหงชาวยิวอย่างหนัก เพราะมีเพียงชนชาติอิสราเอลเท่านั้นที่มีแนวคิดของการมีพระเจ้าเพียงองค์เดียว ชาวยิวถูกมองว่า ยากจนและอ่อนแอ เพราะพวกเขานมัสการพระเจ้าเพียงองค์เดียวเท่านั้น

       นี่คือเหตุผลที่ เทพีอิสตาร์ ยังมีชื่อเรียกอีกว่า เซมิรามิส ไดอานา อธีนา หรืออโฟรไดท์ ณ จุดนี้คือชื่อเหล่านี้ไม่มีชื่อใดที่ออกเสียงตามหลักสัทศาสตร์ เหมือนกัน และไม่มีชื่อใดที่ทับศัพท์มาจากอีกชื่อหนึ่งด้วย

       มันเป็นเพียงธรรมเนียมปฎิบัติทั่วไปของวัฒนธรรมของคนต่างความเชื่อที่จะยอมรับพระเจ้าองค์ใหม่ ๆ และเรียกเทพหรือเทพีองค์นั้นด้วยชื่อเทพเจ้าองค์เก่าของตน ดังนั้น เป็นไปได้หรือไม่ว่าในวัฒนธรรมของคนต่างความเชื่อ เมื่อพวกเขาเห็นฤทธานุภาพของพระยาห์เวห์ ก็จะนำชื่อพระองค์มาใช้และเรียกพระองค์ด้วยชื่อเทพเจ้าในความเชื่อของพวกเขาเอง? ด้วยตรรกะและประวัติศาสตร์บอกเราแล้วว่า พวกเขาทำเช่นนั้นแน่นอน

       สิ่งนี้มาเปลี่ยนพระนามของพระยาห์เวห์หรือไม่? ด้วยตรรกะ ประวัติศาสตร์และโบราณคดีตอกย้ำเราอย่างแจ่มชัดมากว่า ไม่อย่างแน่นอน! ทางที่เราจะรู้ว่า พระผู้สร้างของเรามีการออกเสียงพระนามตามหลักสัทศาสตร์ว่ายาห์เวห์ก็ด้วยความจริงที่ว่า อิสราเอลมีพระเจ้าเพียงองค์เดียว และนักวิชาการที่เชื่อถือได้ทุกคน รวมทั้งหลักฐานทางประวัติศาสตร์ พระคัมภีร์ และโบราณคดี ประจักษ์ชัดว่าการออกเสียงพระนามของพระเจ้าเพียงองค์เดียว
เอโลฮิมของอับราฮัม อิสอัคและยาโคบ คือยาห์เวห์

       ผมจะจบบทความนี้ด้วยหลักฐานอ้างอิงต่าง ๆ ที่แสดงให้เห็นอย่างมีหลักการว่า พระนามของพระผู้สร้างคือ ยาห์เวห์

       ในทางกลับกัน ผมยังไม่เคยพบหลักฐานทางพระคัมภีร์ ทางโบราณคดี หรือทางประวัติศาสตร์ใด ๆ ที่จะสนับสนุนการออกเสียงคำว่า เยโฮวาห์ หรือ ยาฮัว เลย

Webster’s Collegiate Dictionary:
 “เยโฮวาห์ — การอ่านชื่อผิดของคำว่า ยาห์เวห์
 ในภาษาฮีบรู” (“เยโฮวาห์” Webster’s New Collegiate Dictionary, 1973)

Encyclopedia Americana:
 “เยโฮวาห์ — รูปคำที่ไม่ถูกต้องของพระนามพระเจ้าแห่งอิสราเอล”
(Encyclopedia Americana, ฉบับที่ 16, 1972)

Encyclopedia Britannica:
“กลุ่มมาโซเรตจากศตวรรษที่ 6-10 ทำการสร้างพระคัมภีร์ข้อความต้นฉบับภาษาฮีบรูขึ้นมาใหม่โดยได้แทนที่สระในพระนาม YHWH ด้วยเครื่องหมายสระของคำว่า อโดนายหรือเอโลฮิม ด้วยเหตุนี้ ชื่อเยโฮวาห์ที่ถูกประดิษฐ์ขึ้นจึงถือกำเนิดขึ้นมา” (“ยาห์เวห์” The New Encyclopedia Britannica, ฉบับที่ 12, 1993)

The Jewish Encyclopedia:
“เยโฮวาห์ — การออกเสียงผิดของคำภาษาฮีบรูคำว่า YaHWeH
พระนามของพระเจ้า การออกเสียงเยโฮวาห์ไม่มีทางเป็นไปได้ตามหลักไวยากรณ์”
(“เยโฮวาห์” The Jewish Encyclopedia, ฉบับที่. 7, 1904)

The New Jewish Encyclopedia:
“เป็นที่ชัดเจนว่าคำว่า เยโฮวาห์ คือการประดิษฐ์คำ”
(“เยโฮวาห์” The New Jewish Encyclopedia, 1962)

The Encyclopedia Judaica:
สืบเนื่องจาก Encyclopedia Judaica, หน้า 680, ฉบับที่ 7, “การออกเสียงที่แท้จริง
ตามหลักเตตราแกรมมาทอนของ YHWH ไม่เคยสูญหายไป พระนามนี้ออกเสียงว่า ยาห์เวห์

       โดยปกติแล้วมีการออกเสียงเช่นนี้มาอย่างน้อยจนถึงปี 586 ก่อนคริสต์ศักราช ดังจะเห็นได้จากจดหมายลาคิชที่เขียนขึ้นก่อนช่วงเวลานี้ไม่นาน

Encyclopedia Judaica, หน้า 680, The Macmillan Co., NewYork, 1971 “การออกเสียงที่แท้จริงของพระนาม YHWH ไม่เคยสูญหายไป”
นักเขียนชาวกรีกหลายคนแห่งคริสตจักรคริสเตียนยืนยันว่า พระนามนี้ออกเสียงว่า ‘ยาห์เวห์’ ”

(อิสยาห์ 42:8) เราคือยาห์เวห์ นั่นเป็นนามของเรา เราไม่ให้สง่าราศีของเราแก่ผู้อื่นหรือให้คำที่สรรเสริญเราแก่รูปแกะสลัก

       ชัดเจนว่าพระนามของพระองค์คือ ยาห์เวห์ ให้เรายกย่องพระนามของพระองค์
ร่วมกัน ฮาเลลูยาห์!