Author: best best

(TH) สวัสดีครับวันนี้เราเดินทางมาถึงวันสุดท้ายที่จอร์แดนแล้ว ทุกอย่างจบสมบูรณ์และสวยงามมากๆ การดูแลจาก เอลเดอร์ ดอน ในครั้งนี้ดีมากๆ และคุ้มค่ามากๆครับ โรงเรียนครั้งนี้คงจะเป็นโรงเรียนสุดท้ายแล้วจริงๆครับเพราะ เอลเดอร์ ดอน มีสิ่งอื่นที่ตั้งใจจะทำ ซึ่งเป็นอะไรก็รอติดตามกันนะครับ น่าสนใจแน่นอน        เอาล่ะครับผมเขียนบทความนี้ที่สนามบินระหว่างรอเช็คอินครับ ในบทที่แล้วเราสรุปภาพรวมของสิ่งที่เราควรโฟกัสที่สุดคือ อาหารแข็ง นั่นคือ ความสามารถในการแยกแยะผิดถูกได้อย่างถูกต้อง ไม่ง่ายนะครับ ถ้าใครมองออก แค่ความสามารถในการมองให้ออก

(TH) สวัสดีครับวันนี้เรายังอยู่อัมมานเป็นวันสุดท้ายและเพิ่งจบสะบาโตไป ทีมส่วนหนึ่งจะเตรียมตัวไป ภูเขาซีนาย และพวกเราชาวไทย กำลังจะกลับไปประเทศไทย บรรยากาศก็เป็นการอำลากันและแน่นอนครับทุกครั้งที่ต้องจากลาก็มีน้ำตาเสมอ พวกเราเหมือนคนรู้จักกันมานาน แต่ทั้งๆ ที่เพิ่งเจอกันเดือนเดียว ซึ่งทำให้เราเข้าใจถึงการผูกพันโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ เพราะนี้คือส่วนหนึ่งของความเป็น หนึ่งเดียวกัน (Echad ) ที่ทำให้เรารู้สึกนึกคิดแบบเดียวกันเป็นส่วนใหญ่ เราเห็นด้วยกันในเกือบทุกๆ เรื่อง เราเผชิญเหตุการณ์คล้ายกัน ทำให้เราเข้าใจกันได้ไม่อยาก เวลาต้องตัดสินใจเลยไม่ยากเลยที่จะสมัครใจในการเดินตามความเห็นของผู้ที่อยู่ตำแหน่งผู้นำ เราไม่รู้สึกว่ามันเป็นการฝืนใจใดๆ เลย เรารู้สึกขอบคุณด้วยซ้ำที่มีใครสักคนกล้าหาญและเสียสละ ออกโรงเพื่อเรา

(TH) สวัสดีครับ วันนี้เราอยู่ที่อัมมานกันครับ และเราได้พักที่โรงแรมที่ดีมากๆ โรงแรมนึงในอัมมานครับ        เราเก็บสัมภาระแล้วก็พักผ่อนกันเพื่อรอเวลาทานมื้อเที่ยงด้วยกันครับ ปกติ พวกเราจะทานมื้อเที่ยงด้วยการใครมีอาหารอะไรก็เอามารวมกันแล้วทานร่วมกันครับ มีความสุขมากๆ บางคนไม่มีเงินทานข้าวก็สามารถมีอาหารทานได้อย่างอิ่มหนำสำราญครับ เรียกว่า สมกับการเป็นพี่เป็นน้องในครอบครัวยาห์เวห์จริงๆครับ        และหลังจากที่เราทานมื้อเที่ยงเสร็จผมเองขออนุญาตเอลเดอร์ ดอน เพื่อพาครอบครัวไปหาซื้อของทานเล่นและเครื่องดื่มเล็กๆน้อยๆก่อนเข้าสะบาโตซึ่งดูจากแผนที่แล้วเดินไม่ไกลครับแค่ 12 นาที ทีแรกแกอนุญาตให้ผมไปได้ไม่ติดอะไรแต่สุดท้ายคุยไปคุยมาก็เลยพากันออกมาหมดทั้งคณะเลยครับ เอลเดอร์

(TH) สวัสดีครับทุกคนวันนี้เราเดินทางออกมาจากเสลาห์ แล้วเข้าพักที่อัมมาน ออกมาแต่เช้าเลยครับก็ใจหายมากๆเลยครับแต่อีกใจก็อยากกลับไปประเทศไทยและมีหลายอย่างต้องช่วยกันทำ เมื่อวานก็ไม่ได้มีเวลาพิมพ์บทความ เพราะมัวแต่เก็บกระเป๋าอยู่ครับ วันนี้เลย จะเพิ่มให้ สองบทความเหมือนเดิมที่เคยทำนะครับ        มาถึงเรื่องราวที่ผมอยากแบ่งปันกันนะครับ คลาสเรียนสุดท้าย เอลเดอร์ ดอน  สรุปทั้งหมดที่เรามาเรียนให้อีกครั้งซึ่งดีมากๆ และมีข้อพระคำสรุปให้ข้อหนึ่งคือ “เพราะถ้าเธอเงียบอยู่ในเวลานี้ ความช่วยเหลือและการช่วยกู้จะมาถึงพวกยิวจากที่อื่น แต่เธอและครัวเรือนบิดาของเธอจะพินาศ ที่จริงเธอมารับตำแหน่งราชินีก็เพื่อยามวิกฤตเช่นนี้ก็เป็นได้นะ ใครจะรู้””เอสเธอร์ 4:14 THSV11

(TH) สวัสดีครับทุกคนวันนี้เป็นวันที่ 26 ของการมาที่นี่ เสลาห์ และจะเป็นการเรียนการสอนวันสุดท้ายครับ แอบใจหายเหมือนกันแต่อย่างที่บอกว่า มีหลายอย่างที่อยากกลับไปทำที่เมืองไทยให้สำเร็จวันนี้จะมีการเผาเสาเกลือของทุกคนครับ ในคลาสครั้งนี้มี เด็กสาวอายุ 13 คนนึง ตัดสินใจ ทุบทำลาย iPad และโยนทิ้งไปก่อนแล้ว เมื่อสองสัปดาห์ก่อน และในวันนี้มีโทรศัพท์สมาร์ทโฟน สองเครื่องในกล่อง pillar of salt ที่รอการทำลาย ช่างเป็นอะไรที่น่าสนในจริงๆนะครับ  

(TH) สวัสดีครับทุกคน วันนี้ผมมีเรื่องขอบคุณพระยาห์เวห์ ก่อนเลยครับ เพราะผมอยากตื่นเช้ามึดให้ได้เพราะรู้สึกว่าอยากใช้เวลาให้คุ้มค่ากว่านี้อีก เลยตั้งใจจะเอาชนะตัวเองในเรื่องนี้ให้ได้ ประจวบเหมาะมีคุณป้าท่านนึงมาถามพวกเราว่า มีอะไรให้เขา อธิษฐาน เผื่อมั้ย เขาจะอธิษฐานให้ ผมก็ไม่รอรีเลยครับ รีบบอกหัวข้อต่างๆ เขาไปและแน่นอนการอยากตื่นเช้าของผมก็อยู่ในลิสนั้นด้วย คุณป้าบอกว่าแกก็ตื่นตีสี่เหมือนกันเพื่ออธิษฐาน ผมก็บอกแกว่า ผมเคยทำได้แต่ตอนนี้หายไปแล้ว แกมองหน้าผมแล้วชี้มาที่ผม พร้อมกรีดกรายนิ้วชี้มาทางผมด้วยความสุภาพและพูดว่า “นั้นเพราะคุณ เพิกเฉยต่อพระองค์ ใช่มั้ยหละ มันถึงหายไป แต่ไม่เป็นไรฉันจะอธิษฐานเผื่อคุณเอง”  ผมนี้สะเทือนไปถึง

(TH) สวัสดีครับทุกคน วันนี้ก็เป็นวันที่ 24 แล้ว เหลืออีก 6 วัน ผมและทีมผู้รับใช้ที่มาเรียนที่โรงเรียน Hayahad ก็จะได้กลับไปประเทศไทยแล้ว และบทความ message from the wilderness ก็จะครบ 30 บทความโดยสมบูรณ์แต่อย่างที่บอกไปว่าเนื่องจากเห็นว่า บทความในทุกๆ วันเป็นพระพรและประโยชน์ กับพี่น้อง หลายท่าน ทำให้ผมคงไม่อาจจะหยุดอยู่แค่ 30

(TH) สวัสดีครับทุกคนนี้เป็นบทความของวันที่ 23 ในถิ่นทุรกันดาร ที่เสลาห์ และเข้าสู่สัปดาห์สุดท้ายแล้ว เวลาช่างผ่านไปเร็วจริงๆ นะครับ ผมรู้สึกอยากให้มีเวลาต่อไปอีกสักระยะเพราะทุกวันที่นี่ก็เต็มไปด้วยเรื่องราวดีๆ วันแล้ววันเล่า แต่อีกใจหนึ่งก็อยากกลับไปร่วมรับใช้กับพี่น้องในด้านต่างๆเพื่อให้เกิดผลให้มากที่สุดในแผ่นดินไทย        เพราะความรู้และแรงบันดาลใจมากมายที่ได้รับจากที่นี่มันกำลังเต็มล้นจนอดใจรอไม่ไหวจริงๆ ครับ ฝากอธิษฐานเพื่อที่ไฟในการรับใช้ครั้งนี้จะลุกโชนจนไม่มีวันดับในตัวพวกเราทุกคนนะครับ ไม่ใช่แค่ผมเท่านั้น        เอาหละครับ มาถึงเรื่องราวดีๆ จากเสลาห์กันบ้างวันนี้อยากพูดเรื่องที่น่าสนใจมากๆเรื่องหนึ่งครับ เคยมั้ยครับที่เรามีบางเรื่องที่เราเฝ้าขอยาห์เวห์เท่าไรแต่ก็ไม่เคยได้รับคำตอบ

(TH) สวัสดีครับทุกคนดีครับทุกคน วันนี้ผมมาช้าหน่อยเพราะเมื่อวานเป็นสะบาโตเลยขอหยุด 1 วันนะครับ        วันนี้เลยจะเพิ่มให้ 2 บทความ ครับ ขอบคุณสำหรับบางท่านที่ทยอย เขียนมาเล่าเรื่องราวตัวเองให้ผมฟังและแสดงความขอบคุณผมสำหรับบทความที่ผมเขียนในทุกๆ วัน ยังไงก็ขอขอบคุณมากๆ สำหรับกำลังใจและยังยินดีรับฟังทุกๆ เรื่องราวของทุกๆ คนเสมอ นะครับไม่ว่าดีหรือร้าย ยังสามารถเขียนมาได้เรื่อยๆ อีกอย่างที่ผมรู้สึกมีกำลังใจมากๆ คือ การได้รับรู้ว่าพี่น้องได้เกิดผลในรูปแบบต่างๆ นั้นทำให้ใจฟูมากๆ